Birthday in Ozzystile!

Daar zit ik dan, met wat luxe in een motel. Want het is mijn verjaardag!! 38 graden, bakken in de zon. Wie verzint dat??? Ik geniet! Ik geniet nog meer als ik op deze week terug kijk.
Na de 2 nachten in Melbourne gaan we nog verder naar t zuiden. En, op naar het goede weer! Ik wil namelijk mijn lange broek inruilen voor een bikini. Anders had ik voor het weer wel in Nederland kunnen blijven! We pakken onze spullen, zeggen de andere 2 reisgenoten gedag en pakken de taxi naar onze auto. Want je auto parkeren in de stad is een hel! Moniek had de auto bij een vriend van haar gezet die in Melbourne woont. Hij had nog even naar de auto gekeken, laatste checks gedaan wat betreft autotechniek. Nog een super fijne tent te leen gegeven. En met een aantal tips op zak gingen we onze weg vervolgen. Op naar South Australia!
Vandaag zouden we een hele mooie dag voor onze kiezen krijgen, the Great Ocean Road. En inderdaad, niks gelogen. Wat een plaatje! Kijk m’n ogen uit. Berg op, berg af. Wéér een uitzicht om u tegen te zeggen. Geweldig! Met mijn ‘gopro’ op het uitzicht gericht hoop ik nog wat moois op te vangen. Uiteindelijk moeten we wel stevig doorrijden om voor zonsondergang nog bij the Twelve Apostles aan te komen. Dat is ons gelukt. Met uitkijk op de rotsen en die blauwe zee met het net ondergaande zonnetje was alweer een cadeautje! We hoop om tussen de Aziaten door ook nog een fotootje te kunnen schieten. Want dat is natuurlijk wel zo leuk. En zoiets kom je niet dagelijks tegen. We hadden de tip gekregen over een hostel dichtbij the Twelve Apostles. De eigenaar van het hostel was Nederlanders. Heel mooi hostel. Nog even een praatje gemaakt met de eigenaar en vroeg naar bed om de volgende ochtend weer vroeg te vertrekken. In de richting van Kingston. Deze weg was minder dan de dag ervoor. Leek wel of we terug in Nederland waren. Plat landschap, weilanden, koeien en schapen. We hadden wel een heel mooi hostel gevonden. We keken uit op zee. Zaten voor de tent met een glas goon (een soort wijn in Australië, goedkoper kun je je wijn niet drinken!) nog van het laatste zonnetje genieten. Weliswaar met een trui, maar ach. Met een hele koude nacht achter de rug vertrokken we weer vroeg in westelijke richting. Richting Kangaroo Island. We volgde de Princes Highway en kwamen uiteindelijk aan bij de ferry richting Kangaroo Island. Helaas zat alles heel het weekend vol… teleurgesteld stapte we in de auto en vervolgde we onze weg. Misschien hebben we op de terugweg meer geluk! We besloten om Adelaide voorbij te rijden en naar het plaatsje Virginia te rijden. We zochten een camping en zetten onze tent weer op. We hadden gelijk aanspraak. Mensen kwamen kijken en vroege hoe het met ons ging. Een man, genaamd John vroeg of we een kijkje kwamen nemen bij het zwembad. Met onze goon op zak gezellig van het laatste zonnetje genoten aan het zwembad. En wat een aardige mensen!
We werden uitgenodigd door John om ’s avonds gezellig bij zijn caravan een borrel te komen drinken. Hij hoorde van onze roadtrip en was gelijk bezorgd. Hij deed boodschappen voor ons en bood ons vanalles aan. Wat een schat! Hij wil ons goed achterlaten. We hadden besloten om nog een nacht bij te boeken op deze camping, omdat we eindelijk de Australische vriendelijkheid tegen het lijf waren gelopen. Toen John dat hoorde bood hij ons gelijk aan om een ritje te maken met zijn motor en zijspan! Wat een verrassing was dat! Omdat het overdag enorm hard waaide (onze tent vloog bijna de lucht in!) gingen we later op de dag toen de wind was gaan liggen. Wat hebben we gelachen, met z’n 3e op dat ding! En in die zijspan, hysterisch! En, we hebben de son in de see sien sakken! Wel met wat wolken ervoor, maar t gaat om ’t idee. Toen we terug op de camping waren hadden we lekker gekookt voor John als bedankje voor alles! Als klap op de vuurpijl kreeg ik ook nog een cadeautje van hem! Een Australische flacon, zal vast wel een keer van pas komen! Na ’t eten gingen we nog een borrel drinken bij onze Ozzy friend. En natuurlijk werd er om 12 uur gezongen en kwam er een taart tevoorschijn met kaarsjes erop, wat ik overigens écht niet zag aankomen! Ook de rest van familie van Loon belde me toen het hier exact 12 uur was. Nu al een verjaardag om nooit te vergeten! De volgende ochtend ging ik Skypen met mijn vrienden. Hier was ik inmiddels al gewend aan het idee dat ik 20 was, terwijl ik in Nederland nog gewoon een tiener was! Toen ik ging Skypen stond ik net op, terwijl m’n vrienden aan een borrel zaten en aan het aftellen waren tot 12 uur. Lijkt wel of ik 2 keer op 1 dag jarig ben, leuk leuk! Na het gezang aan te hebben gehoord (ja, het was aan te horen hoor!) gingen we alles inpakken, nog even de laatste dingen checken. Olie, koelvloeistof en de banden, we worden experts! Al bleek wel dat alles flink bijgevuld moest worden en de banden een beetje slap waren, hihi. Na afscheid te hebben genomen van onze Ozzy friends vervolgde we onze weg. Op naar een motel! Een goed bed, lekkere douche en normale handdoeken! (aan die sneldrogende zemen kan ik niet wennen hoor, haha) Net heerlijk uiteten geweest en nu nog lekker chillen in onze eigen kamer. Genieten voor de echte reis begint, want zo voelt het wel een beetje. Vanaf morgen zullen we namelijk echt richting het westen gaan en dus wat meer de outback in. De spinnen en slangen zullen ons vaak gedag gaan zeggen… iel! Heb er zin in, we gaan het echte Australië zien. Dat wordt ons gezegd, ik ben erg benieuwd!
Ik hou jullie op de hoogte. De foto’s zullen op Facebook komen te staan, het uploaden wil nog niet lukken via deze site. Maar, komt goed. Ik wil ook iedereen bedanken voor de felicitaties! Al ben ik ver weg, ’t voelt toch een beetje dichtbij. See you soon!